حرم و دیر یکی، سبحه و پیمانه یکی است

اینهمه جنگ و جدل حاصل کوته‌نظریست

 گر نظر پاک کنی، کعبه و بتخانه یکیست

هر کسی قصه‌ی شوقش به زبانی گوید

 چون نکو می‌نگرم، حاصل افسانه یکیست

اینهمه قصه ز سودای گرفتارانست

 ورنه از روز ازل، دام یکی، دانه یکیست

ره هرکس به فسونی زده آن شوخ ار نه

گر زمن پرسی از آن لطف که من می‌دانم

 آشنا بر در این خانه و بیگانه یکیست

هیچ غم نیست که نسبت به جنونم دادند

 بهر این یک دو نفس، عاقل و فرزانه یکیست

عشق آتش بود و خانه خرابی دارد

 پیش آتش، دل شمع و پر پروانه یکیست

گر به سرحد جنونت ببرد عشق عماد

بی‌وفایی و وفاداری جانانه یکیس

نوشته های دیگران ()