باران: تب هر طرف ببارم دارم

دهقان: غم تا به کی بکارم دارم

درویش نگاهی به خود انداخت و گفت:

من هر چه که دارم از ندارم دارم

         ----------------

در عشق اگر عذاب دنیا بکشی

با اشک به دیده طرح دریا بکشی

تا خلوت من هزار غربت باقی ست

تنها نشدی که درد تنهایی بکشی

          ----------------

شد کوچه به کوچه جستجو عاشق او

شد با شب و گریه روبه روعاشق او

پایان حکایتم شنیدن دارد

من عاشق او بودم واو عاشق او...

----------------

شب، روشنیِ نابِ تو را می بیند

آرامشِ مهتابِ تو را می بیند

تعبیرِ دو عالم چه زلال است اینجا

بیداری من خوابِ تو را می بیند